1مدیریت دارایی
یحیی کامیابی؛ بهرام محسنی ملکی رستاقی؛ امیر جوادی نیا
چکیده
هدف: تغییر نیاز‌‌های اطلاعاتی استفاده‌‌کنندگان اطلاعات حسابداری موجب تغییر شکل و محتوای اطلاعاتی گزارش‌‌های حسابداری شده است. انتشار اطلاعات غیر مالی در کنار اطلاعات مالی و حرکت به سوی گزارشگری یکپارچه از نشانه‌‌های پذیرش این موضوع از سوی تدوین‌‌کنندگان استانداردهای حسابداری و مدیران واحدهای اقتصادی است؛ با این حال تغییرات ...
بیشتر
هدف: تغییر نیاز‌‌های اطلاعاتی استفاده‌‌کنندگان اطلاعات حسابداری موجب تغییر شکل و محتوای اطلاعاتی گزارش‌‌های حسابداری شده است. انتشار اطلاعات غیر مالی در کنار اطلاعات مالی و حرکت به سوی گزارشگری یکپارچه از نشانه‌‌های پذیرش این موضوع از سوی تدوین‌‌کنندگان استانداردهای حسابداری و مدیران واحدهای اقتصادی است؛ با این حال تغییرات در سیستم گزارشگری حسابداری بدون توجه به اثرات آن، عملی پرمخاطره است؛ از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انتشار اطلاعات غیر مالی و استفاده از سیستم گزارشگری یکپارچه بر تصمیم‌‌گیری سرمایه‌‌گذاران است.روش: این پژوهش از نوع توصیفی است و از منظر نتیجه، پژوهشی کاربردی به شمار می‌‌رود. داده‌‌های لازم ازطریق پرسشنامه با طراحی سه سناریو برای سه گروه مشابه جمع‌‌آوری شد. برای گروه اول، دوم و سوم به ترتیب 161، 137 و 124 پرسشنامه تکمیل و دریافت شد. در سناریوی اول فقط اطلاعات مالی، در سناریوی دوم، اطلاعات مالی و غیر مالی به‌‌صورت توامان و در سناریوی سوم اطلاعات سیستم گزارشگری یکپارچه ارائه شد. برای آزمون فرضیه‌‌های پژوهش نیز آزمون ویلکاکسون و من - وینتی استفاده شد.نتایج: تصمیم‌‌گیری مبتنی‌‌بر اطلاعات مالی، موجب اتخاذ تصمیمی برای حداکثرکردن منافع سهامداران شده است؛ اما اگر اطلاعات غیر مالی نیز ارائه شود، سرمایه‌‌گذاران به اتخاذ تصمیمات پایداری تمایل پیدا می‌‌کنند. درنهایت، انتشار اطلاعات مالی و غیر مالی به‌‌صورت سنتی نیز تفاوتی با انتشار اطلاعات در گزارشگری یکپارچه ندارد. انتشار اطلاعات غیر مالی برای سرمایه‌‌گذاران اهمیت چشمگیری دارد و ممکن است تصمیمات سرمایه‌‌گذاران را تغییر دهد؛ با این حال تفاوتی در چگونگی انتشار این اطلاعات وجود ندارد.
