1مدیریت دارایی
مهدی میرزائی؛ محمود بت شکن؛ عبدالله خانی
چکیده
هدف: در پژوهشهای پیشین بر تأثیر چرخۀ عمر شرکت بهمنزلۀ یک ویژگی بر بازده شرکتها تأکید شده است. هدف این پژوهش، معرفی و آزمون عامل چرخۀ عمر شرکت بهمنزلۀ عامل سیستماتیک جدید در توسعۀ الگوهای چندعاملی قیمتگذاری با استفاده از رویکرد رگرسیونهای پوششی است. روش: با استفاده از دادههای 345 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران ...
بیشتر
هدف: در پژوهشهای پیشین بر تأثیر چرخۀ عمر شرکت بهمنزلۀ یک ویژگی بر بازده شرکتها تأکید شده است. هدف این پژوهش، معرفی و آزمون عامل چرخۀ عمر شرکت بهمنزلۀ عامل سیستماتیک جدید در توسعۀ الگوهای چندعاملی قیمتگذاری با استفاده از رویکرد رگرسیونهای پوششی است. روش: با استفاده از دادههای 345 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران بین سالهای 1383 تا 1397، ابتدا نشان داده میشود بین بازده شرکتهای موجود در مراحل مختلف چرخۀ عمر تفاوت معنیداری وجود دارد و الگوهای قیمتگذاری رایج توان تبیین این الگوی بازده را ندارند؛ سپس با توجه به دو رویکرد مبتنی بر ریسک و قیمتگذاری نادرست برای تبیین تفاوت بازده شرکتها، شواهد تجربی ارائه میشود که نشان میدهد تأثیر چرخۀ عمر بر بازده شرکتها بهطور عمده با تفسیر مبتنی بر قیمتگذاری نادرست شرکتهای مرحلۀ بلوغ سازگار است. بر این اساس، پنج ساختار برای تشکیل عامل چرخۀ عمر بر مبنای تفاوت بازده شرکتهای مرحلۀ بلوغ و شرکتهای سایر مراحل شامل مراحل معرفی، رشد، رکود و افول ارائه و سپس قابلیت تبیین بازده عامل چرخۀ عمر پیشنهادی بهوسیلۀ الگوهای قیمتگذاری موجود بررسی میشود. نتایج: نتایج حاصل از رگرسیونهای پوششی نشان میدهد هیچکدام از الگوهای سهعاملی فاما[1] و فرنچ[2] (1993)، چهارعاملی کارهارت[3] (1997)، پنجعاملی فاما و فرنچ (2015) و ششعاملی فاما و فرنچ (2018)، قدرت توضیحدهندگی بازده عامل چرخۀ عمر در همۀ ساختارهای پیشنهادی را ندارند؛ بنابراین، عامل چرخۀ عمر شرکت، عامل جدیدی است که موجب بهبود عملکرد الگوهای عاملی ذکرشده در توضیح تفاوت بازده شرکتها میشود. [1]. Fama [2]. French [3]. Carhart