سایر حوزه های مرتبط
محمد نمازی؛ یاسر شاکری
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر میانجی‌‌گری چسبندگی هزینهها بر رابطۀ داراییهای نامشهود و عملکرد مالی شرکتهای پذیرفته‌‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: تعداد 184 شرکت در بازۀ زمانی سالهای 1386 تا 1395، ازطریق معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی تجزیه و تحلیل شد. مدل و فرضیه‌‌های پژوهش ابتدا، به تفکیک سال و ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر میانجی‌‌گری چسبندگی هزینهها بر رابطۀ داراییهای نامشهود و عملکرد مالی شرکتهای پذیرفته‌‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: تعداد 184 شرکت در بازۀ زمانی سالهای 1386 تا 1395، ازطریق معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی تجزیه و تحلیل شد. مدل و فرضیه‌‌های پژوهش ابتدا، به تفکیک سال و یک‌‌بار به‌‌گونه‌‌ای کلی به تفکیک صنایع، اجرا و بررسی شد. درنهایت، برای بررسی معناداربودن تأثیر متغیر میانجی، از آزمون سوبل و برای تعیین شدت تأثیر آن، از آمارۀ VAF استفاده شد. نتایج: یافتههای پژوهش در تحلیل سال به سال مؤید آن است که داراییهای نامشهود، فقط در سال 1389 تأثیر مثبتی بر عملکرد مالی شرکتها دارد؛ اما در تحلیل کلی به تفکیک صنایع، این رابطه در همۀ صنایع، به استثنای صنایع دارویی، شیمیایی و پلاستیکی، معنادار است و صنعت خودرو، قطعات و ماشین‌آلات، نسبت به صنایع دیگر، دارای بیشترین تأثیر است؛ همچنین چسبندگی هزینهها در جایگاه متغیر میانجی، روی رابطۀ داراییهای نامشهود و عملکرد مالی شرکتها در هیچ‌کدام از سالهای بررسی‌‌شده معنادار نیست؛ اما یافتههای پژوهش طی کل دوره به تفکیک صنایع نشان داد تأثیر میانجی چسبندگی هزینهها، بااهمیت و معنادار است و 83/59 درصد از اثر کل داراییهای نامشهود بر عملکرد مالی شرکتها، به‌‌طور غیر مستقیم و توسط متغیر چسبندگی هزینهها تبیین می‌‌شود؛ اما تأثیر داراییهای نامشهود روی چسبندگی هزینه‌های شرکتها در همۀ صنایع، به استثنای صنایع دارویی، شیمیایی و پلاستیکی و صنایع مصالح ساختمانی، معنادار است. درنهایت، تأثیر چسبندگی هزینهها روی عملکرد مالی شرکتهای همۀ صنایع، به استثنای صنایع کانی، معنادار است.
